Soms ben ik toch wel wat te verstrooid hoor. Vandaag was ik aan het praten met een vriendin van mij en ik merkte plots dat ik helemaal niet meer aan het luisteren was. Ik kan mezelf wel verantwoorden, ik heb heel erg veel aan mijn hoofd. Maar toch vind ik het niet eerlijk tegenover mijn vriendin. Ze was echt vol leven iets aan het vertellen en ik zat daar gewoon te staren. Ik heb er gelukkig kunnen uitleggen dat ik het helemaal niet slecht bedoelde en dat het zeker niet aan haar lag. Metacommunicatie kan soms wonderen doen, niet waar?Tot schrijfs
Laura
Geen opmerkingen:
Een reactie posten